Magnetic Islands, Whitsundays, Fraser Island
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Rosa
22 April 2007 | Australië, Noosa Heads
Hee allemaal, ik weet het, ik weet het!
Het is alweer veel te lang geleden dat ik iets heb laten horen, maar ik heb het ook zo druk gehad!
Waar waren we gebleven.. Oke, toen ik in Townsville aankwam met mn rooie Greyhound-busje werd ik vlak voor de ferry neergezet en haalde hem nog net. Om alvast een beetje in de Whitsundays sferen te komen ging de boot heftig op en heen en weer en moest ik me met alle macht op mijn boek concentreren om niet heel erg misselijk te worden. Gelukkig heb ik te toch overleeft en na nog een ritje met de bus kwam ik aan op bij ons hostel: Base. Je sliep daar in hutjes en als je alleen maar je arm optilde gaf je bed een geluid zodat de andere 5 mensen in het hutje gelijk ook wakker waren.. 2 vreselijke nachten dus.. Maargoed wel een prachtige locatie: palmbomen overal en een uitzicht op de zee! En natuurlijk het weerzien met Vera, Wessel en Maud die Margot ook nog hadden meegenomen. We hebben lekker gegeten alleen helaas geen roze voor Rosa want ik was nog steeds aan de antibiotica. Na een dagje lekker zonnen en relaxen hebben we in een heel klein restaurantje waar nogal rare vogels rondliepen pizza gegeten en die avond lekker gefeest in base:)
Maargoed we moesten verder, en na weer een enerverend ritje met de ferry klom ik weer in mn busje, op naar Airley Beach. De anderen hadden helaas een andere bus geboekt dus elke bus die we namen zat ik alleen in een andere:( Maargoed ik had mn boekje en heb veel geslapen. Eenmaal aangekomen in Airley Beach had ik geen idee waar ik heen moest, het beloofde busje van Koala's kwam niet en tot overmaat van ramp begon het ook nog eens te regenen! De rest was al in het hostel, daar bleek ook nog eens een probleem te zijn met de reservering, en ik stond ergens op een soort van bouwterrein. Maar gelukkig was ik niet alleen, 2 canadezen waarvan 1 nederlands kon verstaan maar niet kon spreken moesten ook naar Koala's. Na een tijdje gewacht te hebben besloten we zelf maar vervoer naar ons hostel te regelen en gelukkig was het gestopt met regenen! Na een kort ritje in een gedeelde taxi toch goed aankomen in Koala's en op naar mn kamertje, de anderen zaten ergens anders vanwege de mislukte reservering en ik zat weer alleen, we hebben ergens wat gegeten maar waren allemaal erg moe en zijn lekker ons bedje in gedoken.
De volgende dag hebben we onze spulletjes gepakt en zijn gaan inchecken, onze boot heette Whithaven, en het was een zeilboot, ik die zeilen natuurlijk helemaal te gek vind was in mijn nopjes, met genoeg sick-pillen bij me had er helemaal zin in! De groep bestond uit ongeveer 15 mensen en we sliepen allemaal op de boot. Helaas was het weer niet heel erg fantastisch dus gingen we maar een bush-walk doen en kregen gelukkig allemaal een geel regenjasje. Helaas begonnen de eerste slachtoffers al te vallen, ongeveer 3 mensen lagen met groene gezichtjes op de banken.. Ik was erg blij met mn pilletjes want had nergens last van. Die nacht heb ik helaas geen oog dichtgedaan.. Ik lag in een nisje waar zelfs ik me niet eens kon omdraaien of mn arm kon bewegen, en het raampje van 30 bij 30 cm bevorderde mn situatie ook niet echt.. De volgende dag was het prachtig weer en we zijn naar een mooi plekje gezeild.. en hebben daar gesnorkeld.. Het was prachtig ik heb hele grote vissen gezien en bleef als een van de laatste over. Die avond was d laatste avond en na het eten kwam er een klein dolfijntje om onze boot heen zwemmen, echt prachtig om zo'n beestje van heel drichtbij te zien! Ik was niet van plan deze ook nog eens door te brengen in mijn nisje, ik heb de bootsman gevraagt of ik met hem en nog iemand anders van de crew buiten mocht slapen en het was heerlijk, de wind die om je heen giert en de frisse lucht maakte dat ik heerlijk heb geslapen totdat we om 6 uur weer op moesten staan voor nog een frisse duik en was gesnorkel.. Toen moesten we helaas weer terug en na nog een lekker tochtje liggend op het zonnige dek waren we weer terug in Airley Beach.
We hadden besloten een nachtbus naar Hervey Bay te nemen zodat we niet voor accomodatie hoefden te betalen en ik ging weer allenig in mn Greyhound busje.. Maar tot mijn blijdschap zat ik naast iemand die ik op de boot had ontmoet en dat maakte het wat gezelliger, ook is het toch niet zo comfortabel om in een bus te slapen. Om 6 uur s ochtends kwamen we aan in Hervey Bay waar ik opgehaald werd door een busje van het hostel en na mn spulletje gedropt te hebben en een lekker lange douche zijn Maud en ik boodschappen gaan doen. De andere waren al op het strand en we hebben ons dagje op het strand doorgebracht, we waren nogal uitgeput van de busreis en zijn na een heerlijke maaltijd allemaal ons bedje ingedoken. De volgende ochtens werden we ingedeeld in onze busjes. We waren met zn elven en de rest van de mensen waren allemaal Engelsen, het was wel leuk maar soms ook ontzettend irritant, ze drinken, schreeuwen maar zijn af en toe ook wel leuk! Als onze kampeerspullen werden in de bus geladen en na bij Coles onze boodschappen voor de 2 nachten gedaan te hebben gingen we met de ferry naar Fraser Island. De bedoeling was dat we al de hotspots overdag zouden zien en wanneer het vloed werd op zoek zouden gaan naar een plekje achter de duinen waar we konden kamperen. We hadden met de andere 5 busjes afgesproken dat het wel leuk was als we allemaal op dezeflde plek terecht zouden komen. Elke busje had ook dezelfde route dus we kwamen elkaar de hele tijd tegen. Na de ferry zijn we gelijk op zoek gegaan naar het strand..Door hobbelige weggetjes en onwijs veel zand wist een van de mannelijke rijders zich een weg te banen door het bos. Erg lache maar ik was natuurlijk nog veel te moe en viel overal in slaap! We zijn langs het schipwrak gekomen terwijl we richting de champagne-lakes reden. Een groepje rotsen die ervoor zorgen dat er kleine stukjes rustige helderblauwe zee onstaan. Een heel mooi stukje natuur: De woeste zee die over de rotsten komt stromen en dan die rustige soort van zee-meertjes, prachtig. Daar hebben de meeste van ons gelijk een frisse duik genomen. Daarna moesten we alweer gaan uitkijken naar een goeie slaapplek aangezien het alweer vloed werd en we dan niet op het strand mogen rijden. Die avond werd er ongelofelijk veel gedronken, wat wil je met al die Engelsen om je heen, alleen zijn wij redelijk vroeg naar bed gegaan want ik kon niet meer op mn beentjes staan van de moeiheid. De volgende dag fris en fruitig de dag begonnen met een engels ontbijtje en snel de tenten ingepakt en doorgereden naar Elli-Creek: een meertje wat uitmondt in een lake, als je via een bruggetje naar boven liep kon je daar het water in en het hele stuk door het meertje weer naar beneden waden, echt prachtig als je daar zo door het koele heldere water loopt en hier en daar een visje of een grote land-hagedis of spin ziet (die waren gelukkig op het land;)) Na opgedroogd te zijn en wat gegeten te hebben zijn we doorgereden naar Lake Wabby, Vera en Maud, de bikkels hebben ook een heel stuk gereden, ik voelde wel even een beetje spijt dat ik mn rijbewijs nog niet had, maar ik had toch niet mogen rijden want dan moet je 21 zijn. Lake Wabby was ook heerlijk, een eindeloze witte zandvlakte, die eindigde in een prachtig groen meer (met heeeele grote vissen) wat aan de andere kant overging in woeste bossen. Daar hebben we lekker even gechillled en daarna de heftige walk naar boven gedaan. Daarna had iedereen het wel weer gehad en zijn we weer opzoek gegaan naar een plek om te slapen, na veel verwarring of we er nou wel of neit mochten staan hadden we eindelijk een plek en zijn we gaan eten. Helaas had nog lang niet iedereen gegeten of iemand start de auto om voor licht te zorgen. Helaas vinden de Australiers het heel normaal als er geen handrem op de auto zit en willen Engelse meisjes dit nog wel eens vergeten. Oftewel: Het busje waar niemand in zat rijd dwars over de 2 koelboxen, raakt bijna het gasstel waar iedereen aan het koken was en gooit de tafel met al het eten over een meisjes heen. We hebben dus maar geluk gehad dat de auto het gasstel niet geraakt heeft of dat er niet iemand onder de auto was gekomen. De auto werd gelukkig optijd gestopt door de koelboxen die onder de auto vast kwamen te zitten zodat de auto gelukkig stopte voordat hij ook nog eens over de tenten heen reed. een jongen moest op het laatste moment wegspringen en verdraaide daardoor zijn voet, hij kon zijn tenen niet meer bewegen maar iedereen zei tegen hem dat hij gewoon moest drinken. Dus hij was aan het einde van de avond helemaal dronken. Toen ik me van niets kwaads bewust rustig met een Engels meisje op de duinen zat stonden er in een keer 2 dingo's naast me:S En ik met mn honden-angst, heb ik weer! Maargoed ik bleef gelukkig rustig en na heel rustig op te staan bleven we hem allebij aankijken (want dat moet) al was dat nogal moeilijk aangezien het donker was... Een van de dingo's begon te grommen en om ons heen te lopen.. toen had ik het wel even moeilijk.. gelukkig ging die na nog even door te zijn gegaan met grommen, op de grond liggen, rondlopen, grommen even over de duin heen, toen zijn we langzaam teruggelopen naar het kamp.. dat was wel even heeeel eng maar k heb het overleeft. De volgende dag naar weer een oncomfortabele nacht op mn steenharde matje gingen we weer op pad. De jongen met de voet bleek een gebroken voet te hebben en moest naar het ziekenhuis, wij moesten dus eerder met de ferry terug. Balen! Gelukkig hebben we wel ngo het beroemde Lake Mckenzie gezien, een en al blauw helder water en spierwit zand, net een bounty eiland! Na 3 dagen niet gedouched te hebben en onze behoeftes in de wildernis gedaan te moeten hebben vond niemand het erg om terug te gaan en na een frisse duik zijn we dan ook weer terug naar de ferry gegaan. Terug in het hostel waren we allemaal te moe om door te feesten en zijn lekker gaan slapen. We meosten de volgende dag weer zo vroeg de bus. Nu zit ik in Noosa een Resort-dorp aan de Sunshine Coast, de zon schijnt inderdaad en ik ben Ivy daar tegengekomen die ik uit Utrecht ken, ik ben hier iets van 4 daagjes geweest en ben weer helemaal uitgerust. Ik neem zo weer de bus naar Brisbane waar ik Sophie weer zie! Jippie! Jullie zie ik allemaal alweer heeel erg snel, 5 mei kom ik om 6 uur terug..
Het is alweer veel te lang geleden dat ik iets heb laten horen, maar ik heb het ook zo druk gehad!
Waar waren we gebleven.. Oke, toen ik in Townsville aankwam met mn rooie Greyhound-busje werd ik vlak voor de ferry neergezet en haalde hem nog net. Om alvast een beetje in de Whitsundays sferen te komen ging de boot heftig op en heen en weer en moest ik me met alle macht op mijn boek concentreren om niet heel erg misselijk te worden. Gelukkig heb ik te toch overleeft en na nog een ritje met de bus kwam ik aan op bij ons hostel: Base. Je sliep daar in hutjes en als je alleen maar je arm optilde gaf je bed een geluid zodat de andere 5 mensen in het hutje gelijk ook wakker waren.. 2 vreselijke nachten dus.. Maargoed wel een prachtige locatie: palmbomen overal en een uitzicht op de zee! En natuurlijk het weerzien met Vera, Wessel en Maud die Margot ook nog hadden meegenomen. We hebben lekker gegeten alleen helaas geen roze voor Rosa want ik was nog steeds aan de antibiotica. Na een dagje lekker zonnen en relaxen hebben we in een heel klein restaurantje waar nogal rare vogels rondliepen pizza gegeten en die avond lekker gefeest in base:)
Maargoed we moesten verder, en na weer een enerverend ritje met de ferry klom ik weer in mn busje, op naar Airley Beach. De anderen hadden helaas een andere bus geboekt dus elke bus die we namen zat ik alleen in een andere:( Maargoed ik had mn boekje en heb veel geslapen. Eenmaal aangekomen in Airley Beach had ik geen idee waar ik heen moest, het beloofde busje van Koala's kwam niet en tot overmaat van ramp begon het ook nog eens te regenen! De rest was al in het hostel, daar bleek ook nog eens een probleem te zijn met de reservering, en ik stond ergens op een soort van bouwterrein. Maar gelukkig was ik niet alleen, 2 canadezen waarvan 1 nederlands kon verstaan maar niet kon spreken moesten ook naar Koala's. Na een tijdje gewacht te hebben besloten we zelf maar vervoer naar ons hostel te regelen en gelukkig was het gestopt met regenen! Na een kort ritje in een gedeelde taxi toch goed aankomen in Koala's en op naar mn kamertje, de anderen zaten ergens anders vanwege de mislukte reservering en ik zat weer alleen, we hebben ergens wat gegeten maar waren allemaal erg moe en zijn lekker ons bedje in gedoken.
De volgende dag hebben we onze spulletjes gepakt en zijn gaan inchecken, onze boot heette Whithaven, en het was een zeilboot, ik die zeilen natuurlijk helemaal te gek vind was in mijn nopjes, met genoeg sick-pillen bij me had er helemaal zin in! De groep bestond uit ongeveer 15 mensen en we sliepen allemaal op de boot. Helaas was het weer niet heel erg fantastisch dus gingen we maar een bush-walk doen en kregen gelukkig allemaal een geel regenjasje. Helaas begonnen de eerste slachtoffers al te vallen, ongeveer 3 mensen lagen met groene gezichtjes op de banken.. Ik was erg blij met mn pilletjes want had nergens last van. Die nacht heb ik helaas geen oog dichtgedaan.. Ik lag in een nisje waar zelfs ik me niet eens kon omdraaien of mn arm kon bewegen, en het raampje van 30 bij 30 cm bevorderde mn situatie ook niet echt.. De volgende dag was het prachtig weer en we zijn naar een mooi plekje gezeild.. en hebben daar gesnorkeld.. Het was prachtig ik heb hele grote vissen gezien en bleef als een van de laatste over. Die avond was d laatste avond en na het eten kwam er een klein dolfijntje om onze boot heen zwemmen, echt prachtig om zo'n beestje van heel drichtbij te zien! Ik was niet van plan deze ook nog eens door te brengen in mijn nisje, ik heb de bootsman gevraagt of ik met hem en nog iemand anders van de crew buiten mocht slapen en het was heerlijk, de wind die om je heen giert en de frisse lucht maakte dat ik heerlijk heb geslapen totdat we om 6 uur weer op moesten staan voor nog een frisse duik en was gesnorkel.. Toen moesten we helaas weer terug en na nog een lekker tochtje liggend op het zonnige dek waren we weer terug in Airley Beach.
We hadden besloten een nachtbus naar Hervey Bay te nemen zodat we niet voor accomodatie hoefden te betalen en ik ging weer allenig in mn Greyhound busje.. Maar tot mijn blijdschap zat ik naast iemand die ik op de boot had ontmoet en dat maakte het wat gezelliger, ook is het toch niet zo comfortabel om in een bus te slapen. Om 6 uur s ochtends kwamen we aan in Hervey Bay waar ik opgehaald werd door een busje van het hostel en na mn spulletje gedropt te hebben en een lekker lange douche zijn Maud en ik boodschappen gaan doen. De andere waren al op het strand en we hebben ons dagje op het strand doorgebracht, we waren nogal uitgeput van de busreis en zijn na een heerlijke maaltijd allemaal ons bedje ingedoken. De volgende ochtens werden we ingedeeld in onze busjes. We waren met zn elven en de rest van de mensen waren allemaal Engelsen, het was wel leuk maar soms ook ontzettend irritant, ze drinken, schreeuwen maar zijn af en toe ook wel leuk! Als onze kampeerspullen werden in de bus geladen en na bij Coles onze boodschappen voor de 2 nachten gedaan te hebben gingen we met de ferry naar Fraser Island. De bedoeling was dat we al de hotspots overdag zouden zien en wanneer het vloed werd op zoek zouden gaan naar een plekje achter de duinen waar we konden kamperen. We hadden met de andere 5 busjes afgesproken dat het wel leuk was als we allemaal op dezeflde plek terecht zouden komen. Elke busje had ook dezelfde route dus we kwamen elkaar de hele tijd tegen. Na de ferry zijn we gelijk op zoek gegaan naar het strand..Door hobbelige weggetjes en onwijs veel zand wist een van de mannelijke rijders zich een weg te banen door het bos. Erg lache maar ik was natuurlijk nog veel te moe en viel overal in slaap! We zijn langs het schipwrak gekomen terwijl we richting de champagne-lakes reden. Een groepje rotsen die ervoor zorgen dat er kleine stukjes rustige helderblauwe zee onstaan. Een heel mooi stukje natuur: De woeste zee die over de rotsten komt stromen en dan die rustige soort van zee-meertjes, prachtig. Daar hebben de meeste van ons gelijk een frisse duik genomen. Daarna moesten we alweer gaan uitkijken naar een goeie slaapplek aangezien het alweer vloed werd en we dan niet op het strand mogen rijden. Die avond werd er ongelofelijk veel gedronken, wat wil je met al die Engelsen om je heen, alleen zijn wij redelijk vroeg naar bed gegaan want ik kon niet meer op mn beentjes staan van de moeiheid. De volgende dag fris en fruitig de dag begonnen met een engels ontbijtje en snel de tenten ingepakt en doorgereden naar Elli-Creek: een meertje wat uitmondt in een lake, als je via een bruggetje naar boven liep kon je daar het water in en het hele stuk door het meertje weer naar beneden waden, echt prachtig als je daar zo door het koele heldere water loopt en hier en daar een visje of een grote land-hagedis of spin ziet (die waren gelukkig op het land;)) Na opgedroogd te zijn en wat gegeten te hebben zijn we doorgereden naar Lake Wabby, Vera en Maud, de bikkels hebben ook een heel stuk gereden, ik voelde wel even een beetje spijt dat ik mn rijbewijs nog niet had, maar ik had toch niet mogen rijden want dan moet je 21 zijn. Lake Wabby was ook heerlijk, een eindeloze witte zandvlakte, die eindigde in een prachtig groen meer (met heeeele grote vissen) wat aan de andere kant overging in woeste bossen. Daar hebben we lekker even gechillled en daarna de heftige walk naar boven gedaan. Daarna had iedereen het wel weer gehad en zijn we weer opzoek gegaan naar een plek om te slapen, na veel verwarring of we er nou wel of neit mochten staan hadden we eindelijk een plek en zijn we gaan eten. Helaas had nog lang niet iedereen gegeten of iemand start de auto om voor licht te zorgen. Helaas vinden de Australiers het heel normaal als er geen handrem op de auto zit en willen Engelse meisjes dit nog wel eens vergeten. Oftewel: Het busje waar niemand in zat rijd dwars over de 2 koelboxen, raakt bijna het gasstel waar iedereen aan het koken was en gooit de tafel met al het eten over een meisjes heen. We hebben dus maar geluk gehad dat de auto het gasstel niet geraakt heeft of dat er niet iemand onder de auto was gekomen. De auto werd gelukkig optijd gestopt door de koelboxen die onder de auto vast kwamen te zitten zodat de auto gelukkig stopte voordat hij ook nog eens over de tenten heen reed. een jongen moest op het laatste moment wegspringen en verdraaide daardoor zijn voet, hij kon zijn tenen niet meer bewegen maar iedereen zei tegen hem dat hij gewoon moest drinken. Dus hij was aan het einde van de avond helemaal dronken. Toen ik me van niets kwaads bewust rustig met een Engels meisje op de duinen zat stonden er in een keer 2 dingo's naast me:S En ik met mn honden-angst, heb ik weer! Maargoed ik bleef gelukkig rustig en na heel rustig op te staan bleven we hem allebij aankijken (want dat moet) al was dat nogal moeilijk aangezien het donker was... Een van de dingo's begon te grommen en om ons heen te lopen.. toen had ik het wel even moeilijk.. gelukkig ging die na nog even door te zijn gegaan met grommen, op de grond liggen, rondlopen, grommen even over de duin heen, toen zijn we langzaam teruggelopen naar het kamp.. dat was wel even heeeel eng maar k heb het overleeft. De volgende dag naar weer een oncomfortabele nacht op mn steenharde matje gingen we weer op pad. De jongen met de voet bleek een gebroken voet te hebben en moest naar het ziekenhuis, wij moesten dus eerder met de ferry terug. Balen! Gelukkig hebben we wel ngo het beroemde Lake Mckenzie gezien, een en al blauw helder water en spierwit zand, net een bounty eiland! Na 3 dagen niet gedouched te hebben en onze behoeftes in de wildernis gedaan te moeten hebben vond niemand het erg om terug te gaan en na een frisse duik zijn we dan ook weer terug naar de ferry gegaan. Terug in het hostel waren we allemaal te moe om door te feesten en zijn lekker gaan slapen. We meosten de volgende dag weer zo vroeg de bus. Nu zit ik in Noosa een Resort-dorp aan de Sunshine Coast, de zon schijnt inderdaad en ik ben Ivy daar tegengekomen die ik uit Utrecht ken, ik ben hier iets van 4 daagjes geweest en ben weer helemaal uitgerust. Ik neem zo weer de bus naar Brisbane waar ik Sophie weer zie! Jippie! Jullie zie ik allemaal alweer heeel erg snel, 5 mei kom ik om 6 uur terug..
-
22 April 2007 - 11:30
Arrr:
lievie! wat leuk allemaal zeg.. wel een beetje heel erg gevaarlijk van die auto! Maar daar leer je natuurlijk ook weer van he.. Net als de veel te gevaarlijke momenten in een bootje met een 4pk motor..:) Ik vond het zo fijn om je even gesproken te hebben trouwens! en straks mag ik je alweer ophalen, Jeey! Kuszle! -
22 April 2007 - 12:14
Sterre:
Poeh, lang verhaal. Weetje, het valt me op dat je steeds meer verkleinwoordJES begint te gebruiken, zoals Linde, haha. Leuk leuk wat je allemaal hebt meegemaakt. En leuk dat je Ivy hebt gezien, als je nog meer vriendinnen van me wilt ontmoeten, ik heb er nog wat zitten, haha. Je komt al bijna terug, jeuh voor mij, ahhh voor jou. Tot snel lieverd! xxx -
22 April 2007 - 12:46
Laila:
Leuk hoor al die tochten!! Lekker zeilen en zwemmen. Ook leuk dat je Ivy hebt gezien en dat je nu Sophie weer gaat zien. Je moet helaas al bijna terug, maar niet getreurd, want iedereen is hier heel vrolijk omdat het zonnetje schijnt, terrasjes zijn vol en koninginnedag en de meivakantie komen er aan. Kus -
23 April 2007 - 13:56
Janet:
Dag lieve Rosa, je weet dat mailen niet mijn sterkste kant is, maar ik zit hier oersaai hard te werken achter mijn bureau en dan is het zo leuk even zo'n mooi en spannend avonturenverhaal te lezen. Wat maak je veel mee en wat zul jij zelfstandig geworden zijn. Fijn om je 5 mei weer life te zien, ik verheug me erop!
Liefs
Janet -
23 April 2007 - 14:33
Linde:
hihi, ja verkleinwoordjes...dat ken ik.
gaaf ote lezen wat je daar allemaaluitspokt,en ja eenpaar dagen z i de wldernis leven is wel ff wat anders zonder douche en wc..maar een beetje "survival" ervaring is ook erg leuk (voor even).
Kus -
23 April 2007 - 21:12
Jeske:
hej Roos,
wat een avonturen zeg! Echt super!
Zelf ga ik na deze week ook trekkingen doen en daarna verder reizen! Ja die dronken britten, weet precies wat je bedoeld haha ze zijn ook overal en altijd hetzelfde ;)
Nou meid geniet van je laatste belevenissen daaro!
liefs -
24 April 2007 - 20:33
Je Pa Har:
Ha die Roosa in Noosa, of zit je nu minder alleen met Sofie in Brisbane? De 1e reactie is ergens verdwaald op internet dus nu nogges. Wat een avonturen! Hier is het nu ook prachtig voorjaasrweer en ik ga je uitgebreid mailen.
X! -
29 April 2007 - 09:09
Claire:
Hoi Rosaaaaaaaaaaaaaaa
Het lijkt me daar echt cool;)
Oma nel is jarig geweest je hebt de groetjes!!!!!!!!
Roosa in Noosa rijmt!
Is zeilen leuk?¿
ik hoot het nogwel van je
xxxxxxxxxxxxxxxxxjes
van je nichtje :D
claire -
06 Mei 2007 - 14:30
Sofie:
Hey Roos!
Welkom terug in Nederland!! Leuk om je verhalen te lezen, heel herkenbaar!
Hoop je snel te zien! Kom je snel weer een keer naar Amsterdam?
Veel liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley